Miesięczne archiwum: marzec 2011

Za żadną porą roku człowiek nie tęskni tak mocno, jak za wiosną. Przekonałam się o tym w sposób pełny i bezwzględny, bo to właśnie dziś, mimo mroźnego poranka i zmiany czasu na letni, zapakowaliśmy aparaty, statywy i pojechaliśmy przed świtaniem … Czytaj dalej →

Niech się skończy ten tydzień, bo same straty zaliczam od jego zarania.

Plener w uranowej sztolni nie należy do ulubionych moich zajęć w sobotnie popołudnie. Powiem więcej – w żadne popołudnie, ani w poranek lub wieczór.

Nie wiem, czy będzie mi to policzone in plus w niebie, ale dziś uszczęśliwiłam policjanta.

Po zajmującym weekendzie doszłam do kilku refleksji natury ogólnej.

Juniora Starszego dopadła dziś we Wrocławiu na przystanku para Świadków Jehowy.

Już wiem, dlaczego w pracy jest tak zimno – to chłód emocjonalny.

wiosną we mnie dmuchnęło na zdechło wiosna jasna jak cholera działa na mnie katrupiąco za wiosennym podmuchem poczułem się pół-duchem                      pół-dupem Niezmiennie u progu wiosny powraca do mnie ten sugestywny tekścik Białoszewskiego.