Za żadną porą roku człowiek nie tęskni tak mocno, jak za wiosną. Przekonałam się o tym w sposób pełny i bezwzględny, bo to właśnie dziś, mimo mroźnego poranka i zmiany czasu na letni, zapakowaliśmy aparaty, statywy i pojechaliśmy przed świtaniem na rocznicowy plener klubowy. Czytaj dalej »

Niech się skończy ten tydzień, bo same straty zaliczam od jego zarania. Czytaj dalej »

Plener w uranowej sztolni nie należy do ulubionych moich zajęć w sobotnie popołudnie. Powiem więcej – w żadne popołudnie, ani w poranek lub wieczór. Czytaj dalej »

Nie wiem, czy będzie mi to policzone in plus w niebie, ale dziś uszczęśliwiłam policjanta. Czytaj dalej »

Po zajmującym weekendzie doszłam do kilku refleksji natury ogólnej. Czytaj dalej »

Juniora Starszego dopadła dziś we Wrocławiu na przystanku para Świadków Jehowy. Czytaj dalej »

Już wiem, dlaczego w pracy jest tak zimno – to chłód emocjonalny. Czytaj dalej »

wiosną we mnie dmuchnęło
na zdechło

wiosna jasna
jak cholera
działa na mnie
katrupiąco

za wiosennym podmuchem
poczułem się pół-duchem
                     pół-dupem

Niezmiennie u progu wiosny powraca do mnie ten sugestywny tekścik Białoszewskiego. Czytaj dalej »