Młody uczy się gry na gitarze, więc zastanawiam się, ile jeszcze w domu mogłabym zamontować drzwi, aby skutecznie wytłumić rzępolenie. Słuchawki nie wchodzą w grę, bo nie mogłabym słyszeć, jak Starszy, komentując doniesienia medialne, porównuje dokonania Piłsudskiego z działalnością byłego prezydenta, wykazując wyższość tego pierwszego. Nie mogłabym również odpowiedzieć na pytanie z zupełnie innej dziedziny: czy ten poeta, co będę o nim mówił na maturze, to jeszcze żyje? Aż strach myśleć, co on na tej maturze zademonstruje, skoro wykazuje się wciąż totalną, niebywałą ignorancją w kwestii Zbigniewa Herberta i jego poezji. A ja narzekam na służbowe dzieci, kiedy pod nosem mam prywatnego matoła.
Jutro koniec okupacji niemieckiej w naszej szkole. Przed północą muszę naszych przyjaciół jeszcze pożegnać i upewnić się, że wsiedli do autobusu. A potem wreszcie zabiorę się za to, co konieczne, a odwlekane na lepszy czas, czyli obowiązki matki, żony i…nauczycielki polskiego. Rola damy do towarzystwa wychodzi mi uszami (szczególnie ten brutalny germański akcent). Doszło do tego, że z lubością wsłuchuję się w miękki i subtelny zaśpiew słowiański :).
Maanam oczywiście ten sam. 😀 Po co więcej drzwi, przecież ta gitara głośna nie jest, a po za tym – muzyka łagodzi obyczaje! Co do okupacji, to się nie wypowiadam, bo będzie że nie lubię Niemców.
Moja koleżanka z roku była bardzo zdziwiona, że Kochanowski nie jest poetą współczesnym.
Nie wie też, kim był Marek Hłasko, i jest w szoku, że ja go “kojarzę”.
Dodatkowo myślała, że Wolter był kobietą.
Mnie już nic nie zdziwi.
Olu, cuda się zdarzają, cudaki też, nawet na polonistyce, a może nawet tam ich jest najwięcej 🙂
Aleksandrze, muzyka może i łagodzi obyczaje, ale pod warunkiem, że jest muzyką a nie próbą jej odtwarzania 🙂 Jeszcze duuuuzo pracy przed Toba w roli nauczyciela gry. Masz wybitnie opornego ucznia.