Archiwum miesiąca: styczeń 2019

„Wszystko, co lubię, jest albo nielegalne, albo niemoralne, albo tuczące” – napisał kiedyś amerykański dziennikarz Alexander Woollcott. Tak mi się to przypomniało dziś z okazji Międzynarodowego Dnia Gorącej Czekolady. Wybór ostatniego dnia stycznia na celebrowanie czekolady w pitnej formie jest … Czytaj dalej →

Z powrotami do przeszłości to nie taka prosta sprawa. Jest w nich magia wskrzeszania czasu, ale zdarzają się skutki uboczne w postaci rozczarowania.

„Proszę Pana, ja jestem umysł ścisły. Mnie się podobają melodie, które już raz słyszałem” – mówi inżynier Mamoń w „Rejsie”. Ja nie jestem inżynierem i „być nim nie będę”, ale też mam sentyment do reminiscencji. Bo przecież trudno mieć sentyment … Czytaj dalej →

Dziś dzień pisma ręcznego. Zasadniczo powinnam ten post napisać piórem na kartce, tylko byłby problem z deszyfracją. Tak jak na dzisiejszej lekcji, gdy część notatki (tak zwane trudne słowa) zapisałam na tablicy. Uczniowie wychodzili z ławek i próbowali zgadywać, co … Czytaj dalej →

Blue Monday – tak dziś mówią. Najbardziej depresyjny dzień w ciągu 12 miesięcy. Ktoś wyliczył, że to powinno przypadać w tym roku na dziś. Jest jakiś wzór, algorytm czy cholera wie co, który mówi, kiedy ma być depresyjnie. A ja … Czytaj dalej →

Zdarza się, że sen nie daje spać i wtedy budzę się rano umordowana jak po kilku godzinach ciężkiej pracy fizycznej. Bywa, że potem taki sen jak flesz błyska w głowie przez cały dzień. Co jeszcze bardziej męczy, bo akurat ze … Czytaj dalej →

Miało być o zieleni. To będzie. I o drzewach też, bo jak ostatnio pisałam, życie wśród roślin poprawia samopoczucie. A ja miałam to szczęście, że przez większość mojego czasu otaczał mnie ogród. W dzieciństwie taki prawdziwie wiejski. Pod oknami domu … Czytaj dalej →

Od wczoraj spływają via internet budujące mnie wieści. Jedna mówi, że ludzie czytający książki żyją dłużej o dwa lata niż ci, którzy gardzą literaturą. Druga głosi, że przebywający wśród drzew i zieleni są zdrowsi od pozostałych. Wygląda na to, że … Czytaj dalej →

Wstajesz rano, po 6. Za oknem ciemność, w tobie zmęczenie. Nic dziwnego, nasza planeta pędzi właśnie 100 tysięcy km/h, a ty z nią. To wyczerpuje. Chińczycy w tym czasie penetrują niewidoczną półkulę Księżyca. Tam dopiero musi im być ciemno. A … Czytaj dalej →

Mówią – nowy rok, nowe otwarcie. I otwarcie mówiąc, dalej po staremu. Tylko biały puch pokrył szarości ostatnich dni i zapowiada się, że trochę może poleżeć. Poleżeć mogę i ja, jeśli nie poskromię zjadliwego wirusa, którego przekazał mi bezinteresownie mój … Czytaj dalej →