Archiwum autora: ip

Kończy się kolejny bardzo długi weekend, kiedy to kumulacja majowych świąt pozwala na prawie wakacyjny relaks. Kiedy byłam dzieckiem a potem nastolatką, trzeci maja nie był świętem, nie było wolnego od szkoły czy pracy. W maju jedynie pierwszy dzień tego … Czytaj dalej →

To było osiem lat temu, kiedy w jednej z fajniejszych lokalnych restauracji slow food zamówiłam zupę krem z pokrzyw. Wcześniej nie przypuszczałam, że ten popularny chwast, który kojarzy się ze swędzącymi bąblami na skórze po bliskim z nim kontakcie, może … Czytaj dalej →

I znowu media na tapet wzięły szkolną polonistykę, a to za sprawą ruchów ministerstwa, które – zgodnie z obietnicą – rozpoczyna przygotowania do kuracji odchudzającej podstawy programowe. Duże były nasze, polonistyczne, nauczycielskie oczekiwania i nadzieje, że wreszcie jakiś głos rozsądku … Czytaj dalej →

Początek kwietnia to uczta dla oczu. W ogrodzie czereśnie wyglądają, jakby przysypał je śnieg. Poeta napisałby, że toną w kwiatów powodzi . Wiśnie, pewnie im pozazdrościły, bo ścigają się w strojeniu w biel, mniej obfitą, oszczędnie i subtelnie. W tym … Czytaj dalej →

Za kilka dni kwiecień. Dzieciaki, szczególnie z podstawówek, już zacierają ręce, bo już nie będą dręczone pracami domowymi. Za moment z lekcji religii będą wypisywać się kolejni uczniowie, gdyż ocena z tego przedmiotu nie wpłynie na podwyższenie średniej na świadectwie. … Czytaj dalej →

Od kilku dni, co rano wychodząc za próg, napotykam wciąż powiększający się komitet powitalny zgrupowany naprzeciw mojego domu. Fizjonomie, bywa, że zmultiplikowane (prawie jak Warhola), wodzą za mną wzrokiem z błyskiem w oku i zdają się mówić: tylko ja! wybierz … Czytaj dalej →

Piątek, godzina 13.20 Koniec pracy. Pierwszy od dawna wolny weekend. Żadnych rozprawek, sprawdzianów, kartkówek – wreszcie wyszłam na prostą. Kolejne papiery przyniosę dopiero za tydzień. „Echo” poskładane, do następnego numeru jeszcze miesiąc, więc luzik.

Siedzę przed białą kartką na monitorze swojego komputera i zastanawiam się, jakimi słowami ją zapełnić, by w rubryce na drugiej stronie Echa pojawił się tradycyjny wstępniak. Nie mam pojęcia, co jeszcze mogłabym napisać. Nie mam już złudzeń, wiem, że słowami … Czytaj dalej →

Matko Bosko, jęczę w duchu o poranku: znowu piątek, przecież dopiero wczoraj był tamten piątek, a za chwilę przyjdzie, przybiegnie ten kolejny. Jak to się stało, że nie zauważam dni pomiędzy piątkami. Jeszcze niedawno czułam to samo, czyli kurczliwość czasu, … Czytaj dalej →

Jak wiele zależy od słońca. Nie tylko temperatura powietrza. Nie tylko kolor nieba i barwy ziemi. Choć to też jest bardzo istotne. Jednak dla mnie ważniejsze jest to, że słońce daje mi kopa do życia. A tego właśnie po tych … Czytaj dalej →