Świstak Phil, brutalnie wyrwany z hibernacji, nie zobaczył wczoraj swojego cienia, co zwiastuje rychłą wiosnę. I jakby za dotknięciem zaczarowanego ołówka zaczęło się mniej biało, a więcej mokro. Chyba przedwiośnie idzie? Tylko jak to paskudztwo przetrwać? Tym bardziej, że wiedźma Internet przepowiada nadejście Mikołaja. Niestety, nie tego od prezentów, ale jakiegoś islandzkiego niżu, co wiatru i deszczu nie poskąpi. A weekend się zbliża i okazja do pleneru się nadarza, potwierdzona zresztą decyzją całkiem stanowczego Prezesa Leszka I. Klub dostał zlecenie, by z okazji 800 rocznicy naszego szacownego grodu zrobić kolekcję zdjęć tego, czym w rozumieniu niektórych (niekoniecznie logicznie myślących) można by się pochwalić. Rozumiem, że nie mamy się czego wstydzić, bo starówka odnowioną jest, szkaradny lokal Grzybkiem zwany zniknął już, mury obronne przestały się rozpadać (przynajmniej od zewnętrznej strony), latarnie klimacik tworzą baśniowy…Po prostu pięknie jest. Ale…ale nie te urokliwe, choć nieco banalne miejsca zlecono nam uwiecznić (a przynajmniej nie tylko), a raczej dokonania powojennych, nie ukrywajmy – w większości peerelowskich architektów. Nie można, w rozumieniu zacnych lokalnych patriotów, chwalić się reliktami germańskich budowniczych, bo w końcu te ziemie są Nasze! Polskie! I już!!! Dlatego mamy małą zagwozdkę. Jak oddać urok szpitala powiatowego, którego elewacja z racji rozpadu przypomina dzieło pijanego taszysty? Jak pokazać walory estetyczne dworca PKS, który jest wiatą z kilkoma dziurawymi ławkami? Jak obwieścić światu piękno megabrył, co blokowiskiem powszechnie zwą? Nie mam pojęcia! Pomyślę o tym jutro. Do soboty może mnie natchnie. Ostatecznie od czego jest photoshop?
Moje drzewa w mgiełkach i szadzi mają III miejsce. Jedno z czterech III miejsc 🙂