Nie jestem pedagogiem! Wkurza mnie określenie, jakie pod adresem nauczycieli różnych specjalności stosują ignoranci. Nie kończyłam pedagogiki. Przedmiot ten miałam na studiach na drugim roku przez jeden semestr i jakoś szczególnie mnie nie porywał. Dlatego też nie wiem, skąd piątka w mym indeksie wieńcząca całą przygodę Iwony P. z pedagogiką w wersji uniwersyteckiej. A teraz mając to mizerne przygotowanie, muszę mierzyć się z wybojami na nauczycielsko – wychowawczej drodze. Stąpając po niepewnym gruncie, co chwila wpadam w zasadzki albo nabijam sobie siniaki na duszy ;). I tak właśnie poobijana wracam ze szkoły do własnego Juniora, a deficyt mojej cierpliwości wcale młodemu nie służy, bom nerwowa i wybuchowa nadmiernie. Ale jak tu zachować kamienną twarz i stoicki spokój, gdy pytam Juniora z symboli pierwiastków chemicznych.
– Jaki symbol ma miedź? – pytam ze złudną nadzieją, że wie.
– Nie pamiętam – pada szczera odpowiedź.
– No, a jaka jest nazwa Areny w Lubinie? – podpowiadam, wierząc, że skojarzy Cuprum z symbolem Cu.
– Dialog? – pytaniem odpowiada Młody.
No dobrze Młody powiedział. To pytanie było nieprecyzyjne 🙂
No tak, szczególnie dla takiego nieuka jak Junior 🙂